Eyvah, Okuldan Arıyorlar!

Sosyal medyada, haber kanallarında, mahallede, çocuğunun okuduğu dönemde, hatta belki de bireysel kendi çocuğunun ağzından işittiğimiz, tanık olduğumuzda nefret haberleriyle nefes alamaz hâle geldik. Büyüklerimizin de dediği gibi “Dünyanın binbir türlü hâli var” ve bizim de olayları korumak için oldukça tedirginiz. Günümüzde anne-babaların motivasyonu artık, “Çocuğum iyi bir eğitim alsın”, isteğinden öte “Çocuğum güvende olsun” yönünde. Kaygılıyız. Koruma odaklıyız. Ancak çocuğumuzu korurken görünümlerini bir başka çocuğu etiketlerken buluyoruz. Ve onun da aslında henüz bir çocuk olduğunu çoğu zaman unutuyoruz. Oysa bu hikâyede pek çok karakter var; zorbalık gösterisinde bulunanlar, zorluklar ve üzerinde hiç durmasa da bu olaylara tanıklık ediyorlar. Ve olaylar bu raddeye gelene kadar deneyimsel olasılıklar, doğudaki programlar, ilgi koşulları, yanlış uygulanan politikalar… · Peki, gerçekten zorbalık nedir? · Aileler, öğretmenler ve okullar olarak zorbalığa karşı nasıl koruyacağız ve nasıl bilinçlendireceğiz? · Hem kendilerinin hem de sınıflarındaki öğeleri için endişelenen ve ne öğrenen şaşıran oyuncular ne yapmalı? · Veliler yaşadıklarını bu zamana kadar nasıl ve ne zaman olmalı? · Çocuklarımızın desteğine karşı empati duyan, sınırları bilen, vicdanlı, adil bir yetişkine dönüşebilmesi nasıl mümkün? Öğrenciden öğretmene, yöneticilikten tavsiye uzun süre boyunca merceğini hep “eğitim” meselesi üzerine tutmuş, bu konuda dertlenmiş eğitimci/öğretmen/ömürlük öğrenci/ebeveyn Müjdat Ataman'ın kaleminden labirentte sıkışıp kalmış ve eğitimcilere bir çıkış yolu… Psikolojik, terapik, yıllar içinde özgürlüğe ve onlarla birlikte A'dan Z'ye zorbalığa süt bir manifesto… Eyvah, Okuldan Arıyorlar! zorbalık karşısında derinlerinde bir yerde kırılan, nefes almakta zorlanan çocuklar için başka bir dünyada hayatta kalabilmek mümkün olduğuna inanan anne-babalar ve eğitimciler için... Tanıtım Metni