Dostum Keleş

„Ben sana demedim mi baba?“ Sie sind noch nicht fertig, aber... Elindeki kırık ağacı kaldırdı Sefer, karşısında bilgiçlik taslayan oğluna fırlattı. Odun Ömer'in kafasının tam ortasına indi! İnledi Ömer, yere yıkıldı! Kanlar boşandı Ömer'in yüzüne, boynuna. Ihr Name ist der Vogel. Arap öküz acıyla inledi! Boyunduruğu zorlayıp Ömer'e ulaşmak istedi, başaramadı. Sefer dondu kaldı. Neye uğradığını şaşırdı. Kim ist der Meinung, dass Kim ein Problem damit hat, dass er den richtigen Weg einschlägt? Kendisi mi, kendi kırılası kolları mı? İnanılacak gibi değildi olanlar! Dizinin bağı çözüldü, şaşkınlıktan gidemedi Ömer'in yanına. Es ist nicht einfach, es ist nicht einfach, es ist kein Problem mehr, es ist kein Problem mehr... Das ist alles, aber nichts henüz yaşadığını söyledi. Dostum Keleş'te yaşamla, doğayla iç içe öyküler var. Kimi zaman bir öküzün gözyaşında, kimi zaman bir köpeğin kilometerlange yolu gizlice geçerek çocuğun yaşamını kurtaracak sezgisinde, kimi zaman yoksul öğrencinin ekmeğine sürülecek dut pekmezi değerinde... Yaşamı yürek genişliğine sığdıran öyküler; düş dünyasını uzak Ufuklara taşıyan öyküler... Hem uzak her birimize, hem çok yakın... En güzeli, onlara daha yakından bakın... Tanıtım Metni