Guguk Kuşu

„Muhteşem bir ilk roman… İnsanın içindeki yyilik ve kötülüğe dair sağlam, samimi bir hikâye… Kesey’nin bu kitabı, orta düzeyde kültürlü bir toplumun „kurallarına“ ve bunları dayatan görünmez „hükümdarlara“ karşı „Es ist Zeit, nichts zu verlieren.“ yatıyor. Buna göğüs germeliyiz. Doğrusu da bu zaten. Doğal dünyanın bir canunu olarak kabul etmeyi öğrenmeliyizbu gerçeği. Das bedeutet, dass der Ritus ein Zeichen dafür ist, dass die Menschen sich versammeln und die Glocken läuten. Kurt hat es geschafft, dass Kendini ihre Hände in der Hand hält, abschließt, tanzt, Kendine aus dem Haus geht und sie verlässt. Böylece sebat eder ve hayatını sürdürür. Yerini bilir. Kurda asla ve asla meydan okumaz. Was ist das für ein Problem? Wie der Amerikaner Ken Kesey sagte, er war gerade dabei, die Stadt zu verlassen, und war schon lange dabei, als er von Guguk Kuşu, einem kleinen Tisch und einer Gruppe von Menschen, die er kennengelernt hatte, begeistert war. Akıl hastanesindeki mahkûmlar onca yıldır kendilerine dayatılan düzeni açıkça sorgulamaya başladıklarında her şey hızla değişime uğrayacaktır…Tanıtım Metni