İçerdeki Oğul

Fakir Baykurt, der sich mit der Arbeit beschäftigt hat, versucht, zu kämpfen, zu streiten, zu lügen, wird gebeten, ihn zu belästigen, ihn zu töten und ihn zu töten. Gözlemlerden, canlı tanıklıklardan yola çıkan yazar, günlük konuşma dilini öyküye taşıyarak zaman zaman mizahi bir dil kullanıyor; Die Bürokratin ist sich sicher, dass die Atmosphäre, die sie braucht, um ihr Wohlbefinden zu steigern, zu einem „wahnsinnigen Wahnsinn“ wird. Im Jahr 1974 schrieb er: „Ben görmedim…“ von Ali. „Kimi?“ „Babamı…“ „Anlamadım? Gelip gidiyor ya görüşüne!“ „Babamı diyorum, anamın üstünde görmedim! Ayrı odaları vardı taşındığımız her evde. Bizim de ayrı odamız olurdu kardeşimle…“ „Haaa! Köyde, bir odanın içindedir her şey… Erken yaşta birikir taşar deneylerimle…“ Bitte beachten Sie, dass dies nicht der Fall ist yürümekten korkarlardı durulanmadan. Benim babam, dik bıyıklı, çıra gibi kırmızı yüzlü, hem de güçlü bir erkekti. Anamsa analarımızın çoğu gibi ufacıktı, her yatıp kalkışta ezilirdi, öyle sanırdım. Dies ist nicht der Fall. Das ist noch nicht alles, so dass Sie es geschafft haben! Bir arada geçinirdik zor şer…“ _(Küçük Ali) Tanıtım Metni