Osmanlı Medeniyetinin İzinde 40 Şehir Portresi

Kalbim Sizde Kaldı, Ey Kadim Şehirler! Türkçe bin yıldır Anadolu topraklarında, altı yüz elli senedir de Balkanlar'da yaşıyor. Dini, dili, ırkı ne olursa olsun; bu topraklar Türkçe ile yoğrulmuş, Türkçe ile gülmüş, Türkçe ile ağlamış. İnsanlar Türkçe doğup Türkçe ölmüşler. Şehirler de öyle tabii ki. Şiir olmuş bu topraklarda, şehirleri şiirleştirmiş Osmanlı. Nice Kadim şehri Aynen Korumuş, Ihtiyaç gördüğü her yere yeni camiler, medreseler, hanlar, köprüler serpiştirerek. Yakmamış yıkmamış, aksine; Yaşamış, yaşatmış! „I'yi insanlar“ açmış gül bahçelerinde asırlardır. Minarelerden gelen ezan sesleri kiliselerin çan sedalarına karışmış. Karışmış, kaynaşmış... Osmanlı şehirlerinde her şehir „kendisi“ olmuş, herkesin „kendisi“ olduğu gibi. Herkes kendisi kalmış, „bir bütünün özgün bir parçası“ olarak. Ihr Vater, Osmanlı kanaviçesinin özgün bir rengi kalmış. Zira Osmanlı medeniyeti ilmek ilmek, eser eser, vakıf vakıf dokumuş tezgâhında bu şehirleri. Gittim, yaşadım, gördüm. Kulak kesildim sırlarına. Tanıştık, ahbap olduk onlarla. Weitere Informationen: Osmanlı Şehirleri ist nicht in der Lage, einen weiteren Beitrag zu leisten, da er nicht bereit ist, dies zu tun. Kalbim onlarda kaldı, yalnız. Okuyunca sizin de kalibilir, diyeyim baştan. Wenn Osman sein Interesse an der Arbeit an der Schule geweckt hat, ist dies nicht der Fall. Anadolu'dan Balkanlar'a; Mardin'den Mostar'a, Konya'dan Kırcaali'ye, Urfa'dan Üsküp'e. Ich bin ein nostalgischer Kitabı-Değil-Elbette-Bu-Eser. Okura sorumluluk da yükleyecek; bu şehirleri yaşamak yaşatmak gibi. Tanıtım Metni