Sokak Nöbetçileri

Çocukluğunda fazlasıyla yara alan ve on yedi yaşında Koza tarafından Ekip'e dahil edilen Helin Aktan, son gorevi için ajan olarak Sokak Nöbetçileri'nin yanına gönderilir fakat çıkmış olduğu bu yolda kendisi kadar yaralı Beş kişiyle tanışacağından habersizdir. Ummadığı ve tanımadığı bir tabloyla karşılaşır: Sokaklarda büyümüş bir aile vardır karşısında. Sie haben gelernt, Yank zu sein, Bartu kennengelernt zu haben, sie haben sich mit Lâl auseinandergesetzt, sie haben Mutlu ile Isık... eline bir bir burça alıp kendisini yavaş yavaş bu tabloya yerleştirmeye başlar. Da dies nicht der Fall war und die Frage nicht gestellt wurde, wurde unser Tabloda beklemektedir. „Ne olacak senin bu durmadan titreyen sesin? Durmadan titreyen ellerin ve dizlerin? Helin, ne yapacağım ben seninle?“ Biz altı Yetişkin. Yaşlarımız yirminin üzerinde. Biz altı çocuk. Yaşlarımız onun altında. Biz ihr Ikisiydik. Onlar benim oyun arkadaşlarımdı, t'ocukluk hayallerimin mimarları y llk gerçek eğlencelerim. Sokak Nöbetçileri benim her parçam olmaya başlamıştı, minnettarlığımın artık ölçüsü olamazdı. Tanıtım Metni