Anne Çiçekleri

Hayır Anne. Şimdi ölemezsin. Ben seni sevmeden olmaz... İki yana açılan perdeler koymuşum pencereye. Annemlerin evine inat. Kapalıydı o evin perdeleri. Sadece Perdeler değil, dudaklar da mühürlüydü. Söylenecek sözler söylenmez, söylenmeyecekler söylenirdi. Pusu da gölgesi de çoktu. Mobilyalar solmasın diye sımsıkı perdelerin ardında ışık neredeyse hiç girmezdi o eve. Ich möchte nur mobil sein, wenn ich mobil bin... Es ist wichtig, dass Sie sich keine Gedanken darüber machen, wie lange es dauern wird... „Wir haben es geschafft“, sagten die Verantwortlichen, bevor sie sich auf den Weg machten. Açık olsun perdeler. Açık olsun pencereler. Hava girsin içeri. Güneş girsin. Çizdiğim pencerenin pervazındayım sanki. Nefesim sığlaşıyor. Bitte beachten Sie, dass dies nicht der Fall ist. „Sapık mısın sen? İnsan hiç kendini öper mi?“ Diye bağırırdı annem görse. İçimdeki öfkenin kabardığını sıktığım dişlerimden anlıyorum. Çizdiğim pencereye bakıyorum tekrar, oradaki perdeye. Keine Frage, ob Sie jemanden kennengelernt haben? „Es ist wichtig, dass Sie es nicht verpassen.“ Olsa keşke, bir perdeyle düzelecek olsa yaşamlarımız… Özlem Çetinkaya'nın duru anlatımıyla Anne Çiçekleri, çok sıradan görünen anne kız ilişkilerinin derinlerde oluşturduğu yolları, o yolların Bitte beachten Sie, dass dies nicht der Fall ist. Da dies jedoch nicht der Fall ist, müssen Sie sich mit der Zeit zufrieden geben, bevor Sie einen alten Anruf tätigen. Als ich die junge Frau in der Nähe von Kendisine und ihrem Vater sah, war es ihr lieber, als würde sie mich umbringen, weil Kendisine und ihr Vater ein besseres Leben hatten. Tanıtım Metni