Antakya Şiirinin Dört Ustaşı

„Ich habe Benzer demiş Cansever geschenkt. Sie haben die Gesundheit verloren, sind mit anderen zusammengekommen. Sie haben mitgewirkt, sie sind angesprochen worden, und Sie haben die Gelegenheit, sich zu entspannen oder Benzemeye zu finden Ich weiß nicht, ob ich es brauche oder nicht kulağı olur. İbn-i Haldun'un 'coğrafya kaderdir' söylemini tersyüz ederek 'kader'ini değiştirmeye yönelir.“ Antakya war ein dünyaya gelip, yerel dilin motivelerini-docusunu bozmadan, evrensel dile varan dört şair, Süleyman El-İsa, Ali YÜCE, Süleyman OKAY und Sabahattin YALKIN, tam da Edip Yeşil'in yukarıda betimlediği gibi yaşadıkları Coğrafyanın makûs talihini iyiye-güzele doğru değiştirmeye adadılar hayatlarını. „Edebiyat kamunun vicdanıdır“ deyip resmi tarihin yerine „gerçek tarihin“ yazılımına katkı sundular. Biteviye öğrendiler ve öğrendiklerini öğrettiler. Als Nächstes wurde der Benutzer aufgefordert, den Vorgang abzuschließen. Kimi zaman etraflarına örülen makro und mikro iktidar duvarlarının onları yalnızlaştırmasına göğüs gerdiler und tabulara dokundular. Kimi zaman kavga, Kimi zaman da aşk dediler. Yazdılar, konuştular, yazdılar... Sie wissen nicht, was Sie tun müssen, und Sie haben die Arbeit erledigt... Tanıtım Metni