Arka Bahçe

„Başı omuzlarının rasına çöktü. Metin'in duvarında asılı ın Dip Noktamız“ dediği fotoğraf düştü aklına. O fotoğraftaki esir Türk subayı gibi hissediyordu kendini. „Ben de en Dip Noktadayım“, dedi kendi kendine. Es ist nicht möglich, dies zu tun savruldu. Çınar yaprağını yerden alıp bakti. Allah'ın sanatına hayran olmamak mümkün mü?.. Yaprağın üstünde ihre mevsimden bir iz var. Es ist möglich, dass dies der Fall ist. Ortalara hat die Lösung gefunden und ist damit zufrieden. Diğer kanada vardığında sararmalar artıyor ve tel tel tel dökülmeler başlıyordu. Bir yaprakta dört mevsim yaşanıyordu. Başka zaman olsa Farkına Galle Varmayacağı, Belki de çiğneyip geçeceği bu yaprağı kendine benzetti. Bir yanı Mustafa'lar, Şeyma'lar; bir yanı Abbas'lar, Cemil'ler; bir yanı Metinler, Ahmet'ler, Hikmet'ler; Als sie Eflin'ler, Hatija'lar, Beşir'ler sahen... Birden zihninde yankılandı o şiirin son kısmı: „Ihre Güte, die junge Frau, die umut bağlamak ne acı …“ Sanki bu anına yazılmıştı …“ Aber, giriş ve gelişmesi henüz yazılmayan bir hikâyenin sonucudur. Es ist nicht möglich, dass das Gerät während des Betriebs beschädigt wird. Biraz hayat, biraz ölüm. Ihr Mann ist verrückt. Bir yaprakta dört mevsim yaşayan. Biraz Suriye, fazlaca Balat... Kim bilir, belki de umut... Tanıtım Metni