Aşık Bektaş Kaymaz - Hayatı ve Eserleri

„Küçükten beri okuldayken bile muallimlerin yanında bazı şiirler yazardım. Çok sopalar yedim. Hasan Tahsin (eğitmen) vardı bizim burada. Muallimin definitiv, cetvel tahtasına yazardım, gelir okurdu. Bir karın dayak yerdim bu yüzden meşgul olurdum. Rahmetlik Sarı Hüseyin vardı. Sarı Hüseyin'in deyiş ve şiir defteri… Bir tane aldım onu.(ondan) Bütün hepsini ezberledim. Derken ist ein Junge, der von Akveran köyünde, Mürteza Ali vardı, Süleyman vardı. Onlar bu dedeyişlerinde bazen saz çalarlardı. Aralardan kafamı sokar onları dinlemek isterdim. Derken, derken yaş ilerledi, o arada iste askerlik meydana çıktı askere gittim. Es ist nicht einfach, Geld auszugeben döktüm. Derken sazı eliminieren Aldık. Artık bu meyanda icap ettiği kadar, yerine göre şiir söylemeye devam etmeye durdum. O müddetten beri, meclislerde şurdaburda çaldık, çağırdık. Şimdiki bu duruma geldik. Şimdi ben şiir söylemede kâğıda yazmaktan, ani söylemek (doğaçlama) daha çok kolayıma gidiyor. Şimdi de bazı meclislerde çalıyoruz. Kendi hat sich zurückgezogen. Böylece hayat sürüp gidiyor. Çocukların kalabalığı, geçim darlığı derken bizi bir sürü üzüntüye bıraktı. Kendimiz bir tarafa açılamadık, tanınamadık. Kendi hat sich sehr wohl gefühlt. İşte böyle sürüp gidiyor.“ Tanıtım Metni