Boarık

„Ahhh Babam ahhh!“ Gözyaşlarıyla ıslanan yüzünü elinin tersiyle sildi, mırıldanmaya devam etti. „Albildiğine boş, kurak ve susuz bozkırlarda başlayan hayallerim keşke gerçekleşseydi ve kendimi Tengri Dağları'nın güllük gülistanlık yamaçlarında bulabilseydim…“, sagte er. Babasının anlattığı anavatanını düşündükçe kendini Yetim hissediyordu. Çıkacağı yolculukta, Anaya hasret dolu yüreğiyle, bilinmeyen topraklarda belki de Tengri Dağlarını arayacaktı. Gördüğü ilk bozkırı yurt edinmek isteyecekti. Özlemini gidereceği bozkırları bulduğunda bedeninden ziyade ruhundaki, kanındaki Türk canlanacak ve ona „Dur!“ diyecekti. „Artık du Boarık, burada kal.“ Ama hayır, durmayacak, devam edecekti. Ta ki her bozkır Türk olana, Türk'e kalkan her el kırılana dek. Ant içmişti. Als ich die Entscheidung traf, sagte ich, dass Balak Han Gibis Sohn nicht bereit gewesen sei, und wir hätten ihn verlassen müssen. In der Türkei sind nur noch wenige Tage vergangen. Tanıtım Metni