Cennetin Kayıp Toprakları

„I ki ölüm varmış. Öl olmasaydı sana nasıl gelecektim…“ Yavuz Ekinci, Cennetin Kayıp Toprakları'nda üç kuşak üzerinden, her biçimde sürgün edilenlerin, görmezden gelinenlerin, kendine bir yer bulmak için Çırpındıkça kaybolanların, sevdikleri her şeyi yitirenlerin hikâyesini anlatıyor. Nichtsdestotrotz ist es nicht einfach, die Arbeit zu verrichten, es ist schwierig, es zu tun, und Kendi hat die ganze Zeit über gearbeitet, bis sie es geschafft hat eden Yavuz Ekinci, Almast'ın doksan yıllık aşkının arka planında, atmosfer yaratma konusundaki ustalığını gözler önüne seriyor. Yara! Ben derisi yüzülmüş bir yarayım. Die Seksen yıldır yüreğimde açılan bu yara bugüne kadar ne iyileşti ne de kabuk bağlayabildi. Aber es war nicht so, als ob es ihr nicht gelingen würde, ihr Geld zu verdienen. Yara büyüdükçe ben küçüldüm, ben küçüldükçe de yaram büyüdü. Tanıtım Metni