Çürük Ayvalar

Mezar ziyaretleri, cinai itiraflar, kökten ve kanlı çözümler, muallakta kalanlar, hesabını kendi kapayanlar, yarım kalan şiirler, ruha yapışan günahlar, kasaba karası, taşra noir… Uğur Kılınç, Çürük Ayvalar'da bir araya gelen öykülerinde aile içi ilişkilerin, nesiller arasındaki köprülerin perde arkasındaki karanlığı gün yüzüne çıkarırken tasra insanının iç dünyasında tekinsiz bir yolculuk yapıyor. Babaoğulların, dedetorunların, annekızların paylaştığı masumiyetin altında yatan kötülüğün, öfkenin, intikam arzularının, ölumcül hesaplaşmaların, insanın içindeki çürümüşlüğün verdiği bunalımın hikâyesini anlatıyor. „Beni toprağın altında beklerken üşüdün mü? Dur, şu duvarın dibindeki otları koparıp üzerine örteyim. Buralar biraz çamurlu, umarım aşağısı bu kadar ıslak değildir. Çünkü ıslak ıslak yerlere basılmaz, Was ist mit der Zeit? Ich werde nichts dagegen tun. In diesem Zusammenhang ist die israelische Regierung in der Lage, ihre Arbeit so schnell wie möglich zu erledigen. Şimdi sıra bende. Sie müssen sich die Zeit nehmen, um den Fehler zu beheben. İri yapraklarla saçlarını kurulayacağım. Dikenli dallarla saçlarını tarayacağım.“ Tanıtım Metni