Eğlencesiz Eğlence

„Ihre Kinder und Ihr Kind sind nicht in der Lage, sich zu vergnügen, es ist ein ‚Yalıtmıştır‘.“ Erken Cumhuriyet Dönemi eğlence hayatının gayri resmî şiarıdır. (...) Mustafa Kemal Atatürk und sein Vater, der sie getötet und getötet hatte, gaben ihm ihre Arbeit und ihr Ziel war es, ihre Arbeit zu verrichten und die Disziplin zu verbessern „Bir toplumsal edim olduğu kabulünü egemen kılmayı başarmış görünmektedir.“ Mehmet Kendirci, Eğlencesiz Eğlence'de, hat die Eğlence-Politik des Herausgebers analysiert. Während dieser Zeit, Bizans Kalinısı olarak görülen İstanbul'a karşı, temiz ruhlu und yozlaşmamış „türkische“ sagen, Anadolu'yu (und Ankara'yı) yücelten bir anlayış var var politikanın arkasında. Das bedeutet, dass die „moderne“ Marke, die „moderne“ Marke, die „disziplinierte und führende“ Marke „die Türkei“ betrifft. Eğlencesiz Eğlence, özellikle dönemin edebiyatından yararlanarak, eğlencenin nasıl kamusallaştırıldığını ve rituelleştirildiğini inceliyor. İçki siyasetine, balolara, tiyatrolara, konserlere, müsamerelere, halk oyunlarına bakıyor. Taşrada eğlenceyi „kurumlaştırma“ çabalarına ve buna eşlik eden sorunlara göz atıyor. „Türkiye'nin ruhunu“ lautet wie folgt: „Tanıtım Metni“.