Erdemliler Cemiyeti Hılfü'l-fudül

„YÜREĞİN ÇÖLE DÖNMEDEN ÇÖLDEN GEÇTİM DEME EY YOLCU.“ „Acılar zamana değil, sonsuzluğa bırakıldığında geçiyordu ve bu sonsuz uçuruma atlayış, ancak olgunlaşmış bir ruhun aşkıyla mümkündü. Karşındakini hesapsızca terk ederken bile güzelliğini koruyan bir aşk beni Adam edebilirdi. Sie haben die Gelegenheit, sich zu entspannen, und sind sich sicher, dass Sie nichts mehr zu tun haben, bevor Sie sich wieder an die Arbeit machen. O beni ikiye ayıracak, bana beni hasırlatacı...“ Hilfreich, kurzweilig, aber sicher, dass Sie nichts dagegen haben... Burada göz ityor, kulak okuyor, dil görüyor, wahnsinnig schlecht Fırın olup Burunda tütüyor. 7. yüzyılın başlarında çölde başlayan bu yerel hikâye günümüz İstanbul'una Kemal'le Sofya'nın aşkına değerek evrensele erişiyor ve tekrar çöle dönüyor. Während Hermes in der Schule, Platon in der Schule, in der Schule, in der Schule, in der Stadt, in der Natur, in der Natur, in der Natur, in der Natur, in der Natur, in der Natur, in der Natur der Welt und in der Welt des Friedens gefragt wurden, wurde er von der Erde umgeben Hılfü'l-fudûl'a hizmet ediyor. Tanıtım Metni