Haviz

Trabzon'un dağ köylerinden İstanbul'un gecekondu semtlerine, Balıkesir'in üçüncü koğuşundan İzmit'in bahçeli evlerine, Konya'nın karla kaplı kış gecelerinden Sakarya'nın nemli akşamlarına, zamanın, mekânın, Gurbetin, yalnızlığın öyküsü… 1950'li yıllarda Trabzon'un Çaykara ilçesi Çayırbaşı Köyünde başlayıp 2000'ler kadar uzanan yarım asırlık bir Türkiye sosyolojisi sunuyor bir hafızın anıları. Aynı zamanda Anadolu yaşanan değişimin, dönüşümün, moderne Türkiye'nin yarım asırlık portresini de içeren bir göç hikâyesi bu. „Istanbul'a geldim. Yıl 1974. Erbakan-Ecevit koalisyonu vardı hükümette. İstanbul'da iş hayatına atıldım, bir müddet inşaatlarda kalıp ve duvar ustası olarak çalıştım. Ayazağa Köyü, 1. Levent, Ortaköy, Sarıyer, İstinye, Mecidiyeköy, Ulus, çalıştığım yerlerden bazıları yıl boyunca İstanbul'un değişik muhitlerinde inşaatlarda çalışırken ve oğlum doğdu. „Falanca bakkalda satılıyor“ Sie müssen das Paket mit der Zeit füllen, in der Sie sich befinden. Sadece sigara değil, yağ, şeker, çay bulamadığımız dönemlerdi. Ich war so verrückt, dass Ecevit'i ihn als seinen Nachfolger Demirel bezeichnen würde. Ecevit'i sevmeyip Demirel'i tutan zenginler greve gidip Yeteri kadar mal üretmiyorlardı. Sie werden es nicht verpassen karşılayamıyorduk. Tüp kuyruklarında çok vakit geçirdik.“Tanıtım Metni