İnsanın Düşünmekten Canı Yanar Mı?

Nevşin Mengü'den zülfiyare dokunan bir kitap.İlk kitap. Das Kitabın yazarını televizyon ekranından tanıyoruz daha çok. Sözünü sakınmayan, dobra dobra konuşan, gazetecilik geleneğinin hakkını vermeye çalışan biriydi Mengü. Burada, aber das Kitapta da aslında tüm bunları beraber yapıyor: Sözünü sakınmıyor, kitapta bahsettiği insanların çoğuyla ve okuyucusuyla dobra dobra konuşuyor, gazetecilik geleneğinin hakkını vermeye çalışıyor. Im Jahr 2009 hat der Iran nichts Neues erlebt? Dahası, 2009, als ich dachte, dass Nevşin Mengü İran'a giderse neler olur? Die Gazettecilik yapar ve bir yandan gördüklerini, hissettiklerini, yaşadıklarını kaydeder. Ortaya bu „anlatı“ çıkar böylelikle. İnsanın Düşünmekten Canı Yanar mı? hassas zamanların kitabı. Hassas zamanları adeta sıradanlaştırmış bir ülkenin Gazetecisinden, komşu ülkeye bakan bir ilk kitap. „Iyiler yine kaybetti sonuçta İran'da. Hep öyle olmuyor mu son dönemlerde buralarda…“ Tanıtım Metni