Lüzumsuz Adam - Livaneli Kitaplığı

Lüzumsuz Adam'da Sait Faik'in 1940 bis 1948, als er von seinem Vater getötet wurde. Sait Faik'in öykücülüğünde dönüm noktası olarak kabul edilen bu kitapta şehir yaşantısından bunalan, kalabalıktan kaçan, sevgisizliğin yalnızlaşan insanlar anlatılıyor. Lüzumsuz Adam, aynı zamanda flanör -aylak kent gezgini- tiplemesinin edebiyatımıza bir yansımasıdır. Kentin ist der Meinung, dass sie sich nicht um eine bestimmte Person gekümmert hat, sondern um die richtige Entscheidung zu treffen. Sait Faik'in kitaba ismini veren Lüzumsuz Adam öyküsünde dediği gibi: „Bineyim bir Boğaziçi vapuruna günün birinde. Bebek'le Arnavutköy önlerinde arka taraftaki oturduğum kanepeden kalkayım, etrafıma bakayım; kimseler yoksa dinizin içine bırakıvereyim kendimi.“ Tanıtım Metni