Meşe Ağacındaki Ev

Zeytin'in dünyası ''önce''leri hiç fark etmediği kadar iyiydi. Die meisten Menschen, die es brauchten, waren sich nicht sicher, ob es ihnen gut ging oder nicht. ''Sonra'', ihr Vater ist ihr Vater geworden. Babasıyla bir başına kalması Yetmezmiş gibi; etraftaki elma kokusu kayboldu, masallar Zeytin'den önce uykuya daldı. Geriye sadece sımsıkı sarılmalar kaldı. ''Şimdi'' denen şeyin daha şındayken hayat acımasız yüzünü göstermekten kaçınmadı. Kalplerindeki üzüntü ve dillerindeki öfke dolu kelimeler günden güne çoğaldı. Neyse ki bahçelerindeki ihtiyar meşe ağacı vardı; Jetzt ist es soweit, und Sie werden es tun... Wenn Sie nicht wissen, was Sie sonst noch tun, werden Sie sich nicht um die Kunst kümmern, die Sie brauchen. Hem de sonsuza kadar... Çocukların duygu dünyasında fırtınalar kopartabilecek hassas bir konuyu içten satırlara döküp sıcacık resimlerle buluşturan Meşe Ağacındaki Ev, yitirdiklerimize duyduğumuz özlemi sevgiyle sarıp sarmalayan, şiir gibi bir kitap.Tanıtım Metni