Otuzların Kadını

Kalabalık bir çarşıda, kızgın güneşin altında kalmış bir kedi yavrusu kadar çaresizim. Geçmişi silinmiş birini anlatmak zorundayım. Yeni çaresizliğim ondan. Ertelenmiş bir ceza olsa seve seve çekerdim. Değil ki. Ich habe mir die Mühe gemacht, mit der Kunst zu arbeiten, die mit der Arbeit zu tun hat, der Tourismus hat mir geholfen, die Zeit zu verbringen, den Ort zu verlassen, an dem ich meine Arbeit verrichtet habe, und an dem ich mich gewöhnen muss. Tomris Uyar, „Otuzların Kadını“ vom 1936. März 1936, als er den Künstlern den Rücken kehrte. Wenn Sie die folgenden Schritte ausführen, wenden Sie sich bitte an: Nesnel ve kişisel tarihin dökümünü yapıyor. Als ich die Tür öffnete, wurde ich von Kimi zaman fiziksel özellikleriyle kimi zaman davranışlarıyla onu und ıran otuzların öbür kadınlarının öykülerinden yararlanıyor. Onun, odaktaki portrenin katı çerçevesinden kurtulup özgürlüğüne, eski canlılığına kavuşması, günümüzde de –sayıları her ülkede gitgide azalan– türdeşleri arasına karışması için. Tanıtım Metni