Piyale

„Zannetme ki güldür, ne de lâle, Âteş doludur, tutma yanarsın Karşında şu gülgûn piyâde! İçmişti Fuzûli bu alevden, Düşmüştü bu iksîr ile Mecnûn Şi'rin sana anlattığı hâle…“ Şiir yüklü çocukluk „hatıra“larını; su, çöl, akşam, gurup, ay, yıldızlar ve özellikle anne „hayal“lerini; Sie, die Kinder, die Kinder, die Kinder und die Menschen, die sie kennengelernt haben, haben sich von Ahmet Hâşim verabschiedet, der sie nicht kennengelernt hat. Tanıtım Metni