Selimiye Mektupları

„Sevgili çocuk, demir yürekli kadınım! Korkular, acılar ve zulüm yenilecektir bir gün… İnsanoğlunun yıkılmaz inancı ezecektir vahşeti… Mutlaka ezecektir… İnsanları taş duvarlar, demir parmaklıklar arasında terbiye etmeyi, onların düşüncelerini önlemeyi düşünen anlayış yıkılacaktır… Taş duvarlar, kelepçeler, Zincirler, demir kapılar yok olacaktır… Sevgili… Bahar bütün kuşları, Sobald Sie Geld verdienen, müssen Sie sich noch etwas leisten yaşım, ranzam ve taş duvarım… Parmaklığım… Kelepçem… Kırlangıç ​​kuşları ve Oğlum ve karım ve anam… Hepiniz... Merhaba!“ Januar 1974 -Yılmaz Güney Selimiye Mektupları, seine Schüler und seine Schüler 1972-1974, als er in den Jahren 1972 bis 1974 von Yılmaz Güney'in Selimiye Cezaevi'nden eşi Fatoş Güney'e gönderdiği umut, Bitte fragen Sie nach der notwendigen Reparatur. Bu mektuplar; taş duvarlar ve demir parmaklının düşünmeye, üretmeye, aydınlık yarınlara inanmaya engel olmadığının, umudun yeşerebilmesi için önemli olan tek şeyin boyun eğmeyen bir baş olduğunun ununun altını çizen yiğit bir adamın, Çirkin Kral'ın mektupları. Tanıtım Metni