Tuhaf Bir Kadın

Leylâ Erbil'in zihinsel özgürlüğü, en başta, yapıtlarının, alışıldık edebiyat türlerinin sınırlarını zorlama sonucunu doğurmuştur. Genellikle öykücü ve romancı olarak tanınsa da, Erbil'in yaygın kabul goören bu edebi türlerle, onların klasik formlarıyla bir „sorunu“ olduğu hemen her yapıtında fark edilir. Kabaca „roman“, „öykü“ diyebilsek de, türünü, yaslandığı geleneği ilk anda tam belirleyemediğimiz, birbirini yinelemeyen, kendine özgü yapıtlar ortaya çıkarmıştır. Nun, es war eine schöne Zeit, die Zeit zu verlieren, und Erbil wurde von einer alten Frau angesprochen. Tuhaf Bir Kadın'ın önceleri bir öykü kitabı sanılmış olması bu bağlamda ilginçtir. Der Roman „bitirmemesi“ de önemlidir. Als die Romanze endete, sagte Mustafa Suphi, dass sie nichts mehr zu sagen habe. Dikkat edilirse, tanımı gereği bitmiş, yazarından kopmuş, okura fırlatılıp orada kalakalmış bir edebi türde, romanda yapılmaktadır bu güncelleme... Tanıtım Metni