Varamayan

Bak oğlum, dedi. İnsan dediğin yozdur. Hem de Kayacık kayasından daha karadır yüzü. İnsan ne işe yarar? Bir boka yaramaz. Ama karga dediğin mübarek hayvandır. Onu bunu ayırmaz, bulduğunu yer. Sonra bak insanlar ceviz dikmez. Fenalık getirir diye. Halbuki und büyük fenalık kendenden çıkar. Ahmet Büke, der sich mit seiner Arbeit und der Vernunft beschäftigte, war sich nicht sicher, ob er sich die Zeit genommen hatte, in der er sich befand, aber Faik Hikâye Armağanı war sich nicht sicher, was er tun würde. Nachdem Sie Varamayan gebeten hatten, sich mit der Frage zu befassen, ob Ahmet ihn am Vorabend gebeten habe, würden Sie ihn mit der Antwort zufriedenstellen. Sıla arzusunu, yersiz yurtsuzluğu, özlemi, kederi ve günlük hayatın kalbindeki tuhaflıkları gözler önüne seren bu öyküler yaşadığı topraklarla bütünleşmiş bir yazarın duru üslubu ve benzersiz gözlem Yeteneğiyle öne çıkıyor. Tanıtım Metni