Yahudilikte Öteki Bir Şeytanlaştırma Sürecinin Teo-Politiği

וְהָֽלְכ֞וּ עַמִּ֣ים רַבִּ֗ים וְאָֽמְרוּ֙ לְכ֣וּ | וְנַֽעֲלֶ֣ה אֶל־הַר־יְהֹוָ֗ה אֶל־בֵּית֙ אֱלֹהֵ֣י יַֽעֲקֹ֔ב וְיֹרֵ֙נוּ֙ מִדְּרָכָ֔יו וְנֵֽלְכָ֖ה בְּאֹֽרְחֹתָ֑יו כִּ֚י מִצִּיּוֹן֙ תֵּצֵ֣א תוֹרָ֔ה וּדְבַר־יְהֹוָ֖ה מִירֽוּשָׁלִָֽם: „Israil rabbe mukaddes, mahsulünün turfandası idi; onu yiyenlerin hepsi suçlu tutulur, üzerlerine bela gelirdi“. İşaya 2:3Yahudi kendinden başkasını „insan“ kendi dininden başkasını „hakikat“ kendi toprağından başkasını „mukaddes yer“ tüm „dünyayı“ başkasına verilmiş görmez....Tanıtım Metni