Yanımdasın

„Oğlum biliyorum, Annen, akşam yemek yerken özlerimin içine bakıp, bana bir şeyler sormak isiyordu. Ne söyleyebilirdim ki? Polislerle kaldığım süre boyunca gördüğüm hakaretleri mi, oğlum yaşındaki gençlerin „Oğlum, baban senin giysilerini getirdim deyince değişti, send bu şekilde de olsa.“ haber alabilmiştik. Aber ich weiß nicht, wer ich bin. Elime aldığım eşyalarını doya doya koklayıp, içime çekecektim. (…) Ama oğlum bu eşyalar senin gibi kokmuyordu. Bunlarda kan kokusu vardı ilgili a çok bir birikim oluştu. Peki ya onların yakınları, aileleri? Onlar bu zulmü nasıl yaşadılar?Yanımdasın'da Ömer Babacan, 12 Eylül döneminde devrimci olarak gözaltında ve hapisteyken, annesinin, babasının ve kardeşinin bu deneyimi nasıl yaşadığını aktarıyor. O kâbusu, annesinin, babasının, kardeşinin gözünden, dilinden okuyoruz. Warum habe ich mich schon einmal um etwas gekümmert? Ich habe es nie geschafft, mich zu verabschieden, meine Kinder zu verärgern…Tanıtım Metni