Antitezler

Edebi ile akademik kapsamlı gelgitli bir ilişki olduğu söylendi. Yazarlar ve akademisyenlerin üyelerinin antitezi olarak düşünülür. Peki, bu iki dünya arasında gerçekten de aşılamaz bir duvar mı örülüdür, bir köprü oluşturmanın hiçbir imkânı yoktur? Antitezler, edebi ve akademik yazıların “yazar tezi” gibi çok özel bir malzeme aracılığıyla nasıl karşılaştığını, yollarının nasıl kesiştiğini gözler önünde seriyor. Yazar tezleri söz konusu olduğunda, akademik araştırma edebi bir yatırım olamaz mı ya da edebi eser akademik araştırmadan ne derecede etkilenebilir? Mallarmé varoluşsal özgürlüklerden kurtulmak amacıyla dilbilimle ilgili bir teze vardı; Péguy'nin tezi Sorbonne'a karşı uzun bir hakaretten ibaretti; Paulhan'ın otuz beş yıl boyunca bir süreye yayılmış sayısız müsveddesi içinde kaybolmuştu; Céline, Macar bir doktora düzdüğü methiye yönlendirmesi belli belirsiz gizlenmiş otoportresini sunmuştu doktora jürisine ve Barthes, tezin “erotik bir beden” olması süreci ileri sürmüştü. Üniversite ile edebiyat arasında, yazılmayı bekleyen bir tarih -yazarların üniversiteyle ilişkilerinin içten- Fransa deneyimini merkeze alarak katkı sunmayı amaçlayan Antitezler, edebi ve akademik dünyaların karşılaştığı ve bir araya gelerek merkezde toplanan bilimsel bir soruşturma sunuyoruz. Aynı zamanda tez yazımına günlük, yazarların akademik normları ve biçimleri sorguladığı ve yazma belgelerinin tavsiyelerini damıttıkları bir anti-kılavuz bu. Karşılaştırmalı Edebiyat doktorasına sahip olan Charles Coustille, özellikle Fransız şair ve deneme yazarı Charles Péguy İlişkileri çalışmalarıyla tanınıyor.Tanıtım Metni