Antonius ve Kleopatra

Historia est magister vitae (Tarih, yaşam dersi veren bir öğretmendir); bu yapının aynı görevini gerçekleştiren bir araçtır. Geçmişten ders alırız, geleceği planlayıp biçimlendiririz. Yeryüzünün en büyük ve en uzun ömürlü imparatorluğunun ne türk kişiliğinin nasıl yönetildiğini; kişisel duygu ve varlığıyla, çıkarları ve yaşam biçimleriyle devletin iyilik ya da kötülükleri onun bilim adamının, devlet adamının, kısacası meraklı okur-yazarın bilmesi gerekir. Bir yanda devlet bağ ve girişimlerde kadınlara yer verilen bir çağda Mısır beslemesi başarılı bir şekilde yönetilen, zeki ve çeşitli yeteneklerle desteklenir, kendi yönetimi altında kendi dillerinde seslenen çok dilli bir kraliçenin var olması, öte yanda bu kraliçenin kendi tasarrufları için Roma'da en yüksek kamu hizmetine ve kendi çıkarlarını önde gelen devlete zarar verme yarışan ve savaşan Pompeius Magnus, Julius Caesar ve Marcus Antonius tarafından üç Romalı kurtarılıp avucunda oynatılması ve bunların yapılması hayrete düşüren tarihî bir parçasıdır. Bu yapıtta bu açıklardan yalnız Marcus Antonius ve Kleopatra değil Roma toplumunun pek çok üst düzey kişilerinden de söz edilmektedir. Dolayısı ile MÖ I. yüzyılın ikinci yarısındaki Roma siyasi yaşamı, buna yön veren kişiler ve olaylar, Plutarkhos'un kaleminden akıcı dille, canlı bir şekilde anlatılmıştır. Böylece tüm yapıt zevkiyle okunabilecek tarihî bir roman özelliği kazanmış. Plutarkhos'un bu yapısı ve batı dillerine çevrilmiş diğer bazı yapıtları, Shakespeare gibi pek çok batılı yazara esin kaynağı olmuştur. Tanıtım Metni