Bildiğin Gibi Değil !

“Şiir” ayrı bir yerde! Gönüllerin tahtına, hem de başköşeye kuruluşu her zaman. "Kalemim var, hala yazabilirim. Güçlü kafiyeler diz olabilirim. Şiirle zincirler çözebilirim, Kılıçtan keskindir, kalemin ucu." “Ey Felek, bir deyiver, talebin nedir benden, Yıllarca yerden yerden, çaldığın yetmedi mi?Bir canı var onu da, verecek naçiz bedenine, Bunca fani canını aldığını yetmedi mi?” İnsanı duygudan duyguya dönüşür ve bunun için etkili silahlar vardır: Kelimeler! “Sessizce gideceğim gecelerden, Yaslandığımın üstüne Zümrüdüanka'nın tüyü konacak Ve solgun bir gül yaprağı düşecek yere, Duymayacaksın.” İlk ve vazgeçilmez edebi tür olan şiir, her ne kadar yıpratılsa, dejenere edilse, karakteri gösterilmeye çalışılsa da, daha güçlü bir haykırışla her dem yeniden doğar. “Sözcüklerin içinde boğuluyorum, Devrik cümlelerim kıyama çıkıyor Metaforlar isyan ediyor yüklendiğim anlamlara Kafiyelere sözüm geçmiyor Hece ölçülerine sığmıyor kelimeler Coşkun satıcı gibi taşıyorlar aruz kalıplarından.imi serbest bırakıyorum, Hepsi olmuş gibi terk ediyorlar, “Duygulanıp, şiir alacağım!” Keyifle arkalarından bakıyorum, şiir yazıyorum, bildiğim gibi değil!” Bu kitapta yalnızca “ŞİİR” bekliyor, özleme gark olmuş gönülleri. Tanıtım Metni