Doğal Roman

Bir romanda nelerden bahsedilmesini beklemeyiz? Tuvaletlerden mesela. Sineklerden. Bitkilerin üreme biçimlerinden. Gündelik yaşamın sıradan ayrıntılarından. Bunlar her ne kadar “doğal” şeyler olsalar da romanlara giremeyecek kadar yersiz ya da olağandışı olaylar genellikle. Bulgar yazar Georgi Gospodinov ise bütün bu dışlanmış içeriye doğru uzanan “muzip” bir roman çıkarmış ortaya: “Sineğin bakışını anımsatan çokyönlü bir roman. Ve onun gibi, ayrıntılarla, sıradan gözün görünmediği küçücük şeylerle dolu bir roman.” Bir boşanmayla hikaye başlıyor: Bir yazar olan anlatıcı, karısından ayrılıyor ve eski hayatıyla birlikte piyasaya sürülen akılcı benliğini de geride bırakıyor. Kahramanımız dış dünyadan giderek kopuyor, biz onun iç dünyasının dolambaçlı dehlizlerine çekiliyoruz. “Doğal” bir romandan beklenecek şekilde, anlatı çizgisel bir doğrultuda değil, zikzaklarla ve fragmanlarla ilerliyor; iç içe geçen kurmaca katmanları bazı zaman gerçekliğe göz kırpıyor. Gospodinov, "Kendi hayatımızı anlatmanın yokluğu hakkında bir kitap" diyor Gospodinov, Doğal Roman için – ama yaratıcı bir yazarın yapacağı gibi, bu imkansızlığın Temel imkanlarını keşfedip kullanmayı iyi başarıyor. Tanıtım Metni