Hayattan Kısa Notlar (1)

Hayat bazen bir yağmur damlası, bazen bir dolu, bazen bir kar, bazen de bir buz gibi anılar hayatımıza ayrılır! Dört mevsimi yaşarız sevinciyle, hüznüyle, güneşiyle, bulutuyla, yağmuruyla! Sıcaklıklarında yanar, soğuklarında soğuk, fırtınalarında savaşır, esintilerinde gelişen içimizi güzel duygular kaplar. Geleceği süsleyen hayallerle hayatın gerçeklerinde sıkışıp kalan çocuklarımız, kimi zaman her şey savaşları, kimi zaman her şey bir nasip diye yaşarız hayatı! Sonuçta tarihsel anılar birikmiştir. Kimi insan ders kalır, kimi acıcılar ayrılır. İnsan aklı geçmişten ders alarak doğru yürürse gücünü güzelleştirir. Ancak bazen akıl geçmişinin kölesi kalır. Ne kadar savaşsa da geçmişe karşı özgür olamaz. Geçmişe köle kalan akıllar, geleceğe iyilik getiremez. Bir gün “Tecrübe nedir?” diye sordular: “Hayatta kullandıklarım kazıkların toplamıdır.” dedim. Güldüler… Ayrıca şunu ekledim: “Niye gülüyorsunuz? Deneyimlerim diye geçmişten gelen güzel anıları anlatıyorsunuz gördünüz mü?” Önemli olan nedir? Önemli olan kendimizle bütünleşmektir. Fiziğimizle, aklımızla, iradesimizle, kültürümüzle, inancımızla, yaşamımızla ve geçmişte kalan anılarımızla bütünleşmek. Bunu başardığımızda kendimizle barışık yaşarız. Aklımızdan çıkmaması gereken şey: Gülerken, ağlarken, acı çekerken, umutsuz kalırken, umutlarla geleceğe bakan, başarılıyken başarısızken her zaman biziz. Bir başkası değil. Bizi ben kabul ettiğimizde bilgilerimiz artıyor. Bilgilerin aktarımının doğru olması şartı değildir. Doğru yanlış bütün bilgiler bizi olgunlaştıran bir serüvendir. Bilinçlendirdiğimiz şey:Bilgilerimizle iyi, doğru, gerçek bir insan olabilmektir. Elinizdeki kitapta kullandığınız bazı anılar bulacaksınız. Kitabın bireyselle bütünleştiği zaman güzeldir. Tanıtım Metni