İbni Arabi ve Derrida

Elinizdeki inceleme, Orhan Pamuk'un Kara Kitap adlı romanından bir alıntıyla başlıyor: O ara biri 'en büyük egzistansiyalist'in İbni Arabî olduğunu, Batı'dakilerin yedi yüz yıl sonra, yalnızca ondan çalıp çırpıp taktığını yazmıştı. Bugün Batı'da Herakleitos ve Augustine'den Aquinas'a, varoluşçuluğun izinleri sayılabilecek şahsiyetler güncelliklerini korurken, Pamuk, Doğu'daki İslamcı/milliyetçi odakların, Batı'nın temelleri üzerindeki hak iddialarına bir örnek olarak İbni Arabî'yi katıldı. Modern kültür ve yüzyılların bütünleşmesinde tek bir kültürel kaynak adına kendilerini yeniden yeniden adlandıran birçok eleştirmendeki bilindik yerel seçimleri, parodileştirme yoluyla ifade etmektedir Pamuk. Arabî'nin Dante'nin İlahi Komedya'sı üzerindeki iddia edilen etkisi, birçok hüsnükuruntu tadındaki hermenötik arasında bir örnek olarak alıntılanmıştır. Ama bu kitap, Pamuk'un şakasındaki gibi, İbni Arabî'nin tüm zamanların varoluşçusu ya da postyapısalcısı olduğunu iddia etmek yerine, tasavvufu ve yapısökümü anlamayı amaçlıyor. Benjamin'in bir kez kullanmak suretiyle kullanmaksak, farklı parçalar aynıya, yani kırılmış bir çömleğe, yardımiyetini hatırlama arzusudur bu çalışma. İncelenen metinlerin arasında 800 yıl gibi bir zaman farklılığı ve büyük bir bakanlık uzaklığı bulunmaktadır. Bu programın planı bir 13. yüzyıl mutasavvıfını bir postmodern teoriye çevirmek olmadığı gibi Jacques Derrida'yı da İslâmîleştirmek veya yazılarını İslâmî mistik bir forma dönüştürmek değildir. İbni Arabî ile Derrida arasındaki ilişki tam olarak nedir? Bir mutasavvıfın kullandığı kelimeler, gerçekten bir ateist gözüyle bakılan çağdaş bir Fransız teorisyeninin çalışmalarıyla benzerlik arz edebilir mi? Yapısökümünün metaforları, yöntemleri ve motifleri bütün anlamlarını tasavvufla bir mukayese ile değiştiriyor mu? İbni Arabî bize Derrida'yı farklı şekilde öğretebilir mi; ya Derrida İbni Arabî'yi? Son dönemlerde tüm dünyada karşılaştırmalı din ve teoloji oranlarıki akademisyenler kendi dini uygulamaları için çeşitli örnekler Derrida'nın yapısökümcü yazıları için yeniden keşfederken, Georgia State University'de postkolonyal edebiyat teorisi üzerine ders vermekte olan ve daha önce Türkiye üniversitelerinde çalışan Ian Almond da, bu kitapta, pek çok ayrı ayrı düşünmekte olarak ele alıyor.,Tanıtım Metni