1902 Doğumlular

Yirminci yüzyılın ilk yarısında dünyamızı altüst eden iki büyük savaş –yaşanan derin üzüntü ve acıların bir noktası– dünya edebiyatına, barıştan, kardeşlikten ve insanlıktan yana çok güçlü bir soluklanma kattı. Alman yazar Ernst Glaeser ve onun başyapıtı 1902 Doğumlular, karanlıklar ortasındaki bu “umutlu hava”nın bir parçası. Savaşın, savaşa giden yolların ve savaşın herkesin bakış açısıyla anlatılması ise bu “umutlu hava”ya ayrı bir renk kattı.Sahiden de insanların gözleriyle açıklayan performansı, apayrı bir etkisi var: Gerçekle başka türlü kurutulmuş olanlar, hayal gücün daha çok devreye girmesi, büyüklerin ve hayatta kalmanın görüldüğü özell er, abartılar, çocukların genç yaşta olgunlaştırabilen deneyimlere rağmen korunaniyet…Savaşın ve zorlu bölgelerden, süren 1902 Doğumlular'a da farklı bir güç ve hava katıyor… 1902 senesinde doğup, 1. Dünya Savaşı'nı 12-16 yaşlarında karşılayan ve yaşayan çocukların gözleri, insanlığa dair çok şey anlatıyor. 1902 Doğumlular, özgün anlatım tarzı ve hem melankolik hem de mizahi ögeleri barındıran özenle; Neredeyse bir “laboratuvar” özelliği sunan küçük bir Alman kasabasındaki gençlerin siyasi ve cinsel uyanışlarını, sosyal demokrat siyasetin enternasyonalizm ile milliyetçilik arasında gevşemesini, açlık ve ekmek kavgasını çok canlı bir biçimde anlatıyor.Sonuçta yaşıyordu, Ernest Hemingway'in sözleriyle “Olağanüstü güzel bir roman” çıkıyor… Tanıtım Metni