2001 Arı Kovanı

“KAMU BANKALARI SİYASİLERİNİN ADETA AİLE ŞİRKETİYDİ, MAHDUMLARI KAPIDAN KOVSANIZ BACADAN GİRİYORDU.” 2001, Ecevit başbakanlığında DSP, ANAP ve MHP son dönemde, sağdan destekli Dünya Bankası ve IMF'ye teslim bir ekonomi yönetimi, off-shore şaklabanlığı ve yozlaşan bir bankacılık sistemi, bir ayağı kamuda bir ayağı özele kayan Hazine bürokrasisi, partilerin benim diye paylaştıkları kamu bankaları, holding patronları kontrolünde kumarhaneye dönüşen özel karmaşıklıkta arada kalıp yaşam savaşı veren, ekonomiyi sırtlamış reel sektör, esnaf, sanatkâr, KOBİ'ler ve ipotekli malları yağmalanan sanayiciler, yok yere üretimden düşen faaliyetlerde bulunuyorlar. Bu dönemde kamu bankaları da sanki siyasilerin aile şirketleriydi, mahdumları kapıdan kovsanız bacadan giriyordu. Ecevit finansmanı kurulmuş, Halk Bankası DSP'de yaşayabilmiş, Ziraat ve Vakıflar Bankası ANAP'a verilmiş, Emlak Bankası'nı da MHP vardı. Hazine Bakanı ANAP'lı Güneş Taner'in hepsi benim olsun diyordu. Kamu bankaları genel müdürleri arasında, Genel Müdür Yenal Ansen siyasilere bir türlü kendini sevdiremedi, Güneş Taner'in deyimiyle “makbul adam” yapamadı, Hazine murakıp ordusuna yalan ve iftira raporları yaptırılıp, savcılığa gönderildi. Mesut Yılmaz- Çiller dönemleri, krizler, “enflasyon, düşük kur yüksek faiz”, sıcak paranın yakıp çevirdiği piyasalar, Hazine'nin zorda bıraktığı aslanlara atar gibi özellerin başına gelen kamu bankaları, adeta ben geliyorum diye bağıra çağıra gelen 2001 krizi, sağır sultanlar külü bir para otoritesiydi. Gelsin kurtarıcı “Derviş'in kararları”, kişisel kapıları açıldı, küresel sıcak paracılar bölgesi yeniden işgal etti, çaresizlik halk ek vergilerle güya harcadığı ekonomideki tahribatını ödedi, krize kalmadı faize gitti. Tanıtım Metni