36 Gün Gelibolu Çıkarmalarının Anlatılmamış Öyküsü

Bütün savaşlar gibi Çanakkale Savaşı'nda da istihbarat çok önemliydi Gelibolu'ya çıkarma kararı alan İtilaf devletleri, çıkılacak noktalar saptank, sürekli olarak kuvvetinin insan ve ateş gücü öğrenilir, sahildeki tahkimatların düzeni tespit etmek için çaba dururdu. En gelişmiş devletlerden oluşan bu ittifakın istihbaratını sağlıyor, sahadan uçak ve balonlarla gözlemledikleri ve dünyanın çeşitli ülkelerinden derledikleri bilgileri harmanlıyorlardı. Osmanlı Genelkurmayı'ndaki kıdemli bir subaydan, Gelibolu halkının işbirlikçilerinden ve hatta İngiltere'nin Çanakkale Konsolos yardımcısı Charles Palmer gibi birimler takviye için kullanan görevlilerden gelen bilgilere de bunlara eklenirlerdi. Sahip oldukları organize edilmiş, teknik imkanlar ve yetişmiş insan gücüyle bu ve diğer kaynakları gelen istihbaratı değerlendirerek muharip birliklerinin emrine sundukları ve bunların haritalarına dönüştürülüyorlardı. İşte Mustafa Kemal dahil tüm subay ve askerlerin azimli direnişiyle onları Osmanlı ordusu hezimete uğrattı, sadece ateş gücü açısından değil, istihbarat açısından bu kadar geniş kaynaklara sahip bir düşmana karşı savaştı. Avustralya ordusunda istihbarat subayı olarak görev yapan yazar Hugh Dolan, planlamanın artmaya başladığını 25 Nisan'daki Anzak'ın çıkarmasına kadar geçen otuz altıncı günü tek bir şekilde anlatıyor. İstihbarat ağırlıklı olmak üzere, yapılan tüm hazırlıkların nitelikleri nasıl etkilenebilecek farklı ve akıcı tarzla neşeli güzel özetleniyor. Tanıtım Metni