50 Bin Yıllık Dünya Düzeni Toplumlar ve Hukukları

Durumun ne zaman, nasıl ve daha da şiddetli olarak ortaya çıktığı bitmeyen bir tartışma konusu. 1819. yüzyılda atılan Avrupa/Batımerkezci paradigmasının temelinde da pek çıkılamıyor. Öyle ki, bir yerden sonra radikal eleştiriler bile aslında kendi uygarlıklarının daha önce ya da daha iyi yola devam etme çabasına dönüşüyor. Oysa “insanlık tarihi” aslında “evrensel sorunlar”a verilen “yerel” yanıtlardan ibarettir. Ve onun bir yanıtı da yaşam ve üretim biçimine koşut ayrılma güvenlik ve üretim araçlarının barındırıldığı çerçeve şekillenmiş. Ortak ya da benzer çıkarları olanlar iç ve dış dinamikler arası itip çekmelere göre farklı ölçek ve niteliklerde bölünme birimi ve biçimler oluşturulmuştur. Yeni saklananların daha iyi adapte olanlar büyürken, eski koşulların ürünü olanlarsa dağıtılmış. Dolayısıyla, tüm ilgili değişkenlerin birlikte şekillendirildiği biçimsel farklılıklar bir yana, özü itibariyle farklı ve dolayısıyla daha üstün ya da aşağı herhangi bir “uygarlık” olduğunu söylemek zor. Nihayetinde göçer avcıtoplayıcı, çiftçilerin dağıtılması ve kandaş yarıgöçer gibi bireysel yaşam ve üretim biçimlerine göre şekillenip çöken tipolojik örgütlenme biçimi ve birimlerin sözü söz konusudur. Bu günün ilksel örnekleri üzerinden ele alınacağı gibi…Tanıtım Metni