Bir Suçlunun Son Saatleri

Ölüme mahkûm edildim! Tam beş hafta boyunca bu tek düşünceyle yaşadım, hep onunla baş başa, hep onun korkunç varlığıyla donmuş, hep ezici ağırlığı altında ezilmiştim. Başlangıçta, yıllar önce, öyle görünüyordu ki, gerçekte olduğu gibi sadece haftalar değil, ben de diğerleri gibi bir adamdım. Her gün, her saat, her dakika kendi düşüncesi tarafından yönetiliyordu. Genç ve taze aklım, kendini bir fantezi dünyasında kaybetti. Düzensiz ve sonu olmayan bir hayatı haritalamakla, varoluşumun kaba ve ince dokusunu binlerce fantastik desene örmekle eğlendim. Güzel kızlar, kardinallerin cüppeleri, kazanılan zaferler, hayat ve ışık dolu tiyatrolar vardı, sonra yine genç kızlar ve kestane ağaçlarının yayılan dalları altında alacakaranlıkta yürüyüşler. Hayal gücüm her zaman haz dolu sahneler resmetti. Düşüncelerim özgürdü ve dolayısıyla ben de özgürdüm.