Acaibü'l Mahlukat

Ocağın etrafında toplaşıp ninesinin sesinden masallar dinleyenler bütünleşmiş günlerini sürdüler. Bizse az gittik, gittik, dere tepe düz gittik, bu günlere eriştik. Öykü durur mu o da gitti, pek badireler atlattı, pek vadiler aştı. Arada bir çığır açıldığı olduysa da, masalların o eskimeyen sesi dönüşerek öykülerde kendine yer edinmeyi daima başardı. Epiğin güçlü bitkileri suyule suyule ince ve zarif yapraklara dönüştüler. Mitler ve masallardaki kahramanlar don değiştirip üzerlerine zamanımızın kıyafetlerini geçirdiler. Kahramanlar değişir de yaratıcılar durur mu? Devler, umacılar, ejderhalar, alageyikler, peri kızları, gulyabaniler tebdil-i kıyafet eylediler. Dememiz o ki, ölen hayvanımız, arketipler ölesi değil!Elbette tabloları yeniden yazacak değildi. Yine de, masal yaratıcılarını kullanarak bugün öykülerin nasıl yazıldığını merak ediyor, heyecanlandırıyor. Heyecanımızı paylaşanlarımızla birlikte bir ocakta bulmaya başladık. Geriye ve doğru tedavi ama sonsuz bir “şimdi”nin içinde yeniden az gittik uz gittik, dere tepe düz gittik… İşte bu kitap odur! Tanıtım Metni