Açık Yaranın Sesi - Bir Politik Anlatı Olarak Ahmet Kaya Şarkıları

Ahmet Kaya'nınki 1957'de Malatya'da başlayıp 2000 yılında Paris'te sürgünde sonlanan, içinden göç, yoksulluk, devrimcilik, hapishane, albümler, konserler, şiirler, yasaklamalar, toplatma kararları, televizyon programları, ödüller, hayranlar ve geçen bir hayat. İlkay Kara, bu hayatın şarkılarına da sinen yansımalarına bakarak bir tür “direnişin” ve “kapanmayan yaraların sesi” olarak Ahmet Kaya şarkılarındaki politik tutumları ele alıyor, Türkiye'deki toplumsal muhalefetin zaman içinde mevcut dünya anlamını Ahmet Kaya şarkıları aracılığıyla açığa çıkarmaya çalışıyor. Ahmet Kaya'nın düne, ölümlerine ve geleceğe bakış açılarının şarkı sözleri aracılığıyla izlendiği Açık Yaranın Sesi'nde Ahmet Kaya repertuvarındaki mücadele deneyimini anımsatan şarkılar; yas şarkıları; “Sızı”lı şarkılar; ihbara, ihanete ve korkuya dair şarkılar; tezgâhtarların, fabrika kızlarının, emekçilerin şarkıları; açıklığın ve zayıflığın şarkıları; aşk şarkıları; Dağlara söylenen, Kürt sorununa dair şarkılar teorik bir zemine oturuyor. Hem Türkiye'deki toplumsal mücadelenin müzikle ilişkisine hem biyografik olmasa da Ahmet Kaya'nın arka planına bilgi tutan, sadece birkaç parça alınacak şarkılar olacak bir kitap.''Bana bir çocuk diyor ki, 'Ahmet Abi ben güncellenene kadar Ferdi Özbeğen'i dinliyordum, devrimcilerin böyle şarkılar yapılıyor. İzin verir misin, devrimci olabilir miyim?' diyor. Bir taraftan başka biri diyor ki: 'Ahmet Abi senin için komünist diyorlar, çok üzülüyorum.''Tanıtım Metni