Acının Sessiz Çığlığı

Acının Sessiz Çığlığı'nda Maurizio De Giovanni, Napoli'de adım attığı sokaklarda aşk, acıyı ve açlığı görüyor, insanlığın hallerinin canlı bir portresini sunuyor. Takvimlerin 1931'i gösterdiğine göre, faşistler iktidara birkaç yıl gelmiş. Napoli'de yaşamak için çok erken kalkmak zorunda olanların değişmesi pek bir şey değişmemiş. Suç, onların kaderini çizmeye devam ediyor. Bir de dokunulmaz olanlar var. Duce'nin pek çok kişisi, dünyaca ünlü tenor Arnaldo Vezzi'nin seçtiği biri. İhtişamlı San Carlo Tiyatrosu'nun tanrısı sayılan bu adam mabedinde öldürüldüğünde, Roma'nın kodamanlarını çok rahatsız eden bu cinayeti çözen Komiser Ricciardi'ye kalıyor. Kimsenin duymadığı insanların sesi duyuluyor ve üyeleri olan Ricciardi, Napoli'nin fokur fokur kaynayan arka sokaklarında adaletin peşine düşüyor. “Maurizio De Giovanni'nin kendine özgü suç hikâyeleri Agatha Christie ve Manuel Vázquez Montalbán okurlarına hitap ediyor.” Publishers Weekly “De Giovanni iyiyle kötü arasındaki sınırların genişlediği alanlara davet ediyor bizi.” La RepubblicaTanıtım Metni