Ada İle Brunik

İnsan olmayı yeni baştan öğrenmek üzere yaşlanacağımız geyiklerin peşinde, sevişmelerine hayran Bir dili konuşma anlaşmasızdan önceki nasıldı insan sesi? Hangi duyguyu, hangi neşeyi, hangi tedirginliği, hangi acıyı nasıl bir sesle – mutlu bir kahkaha ya da iç yaran bir çığlığa tekabül eden bir sesle ifade ediyor? Hayvanlarla ortak bir dünya olan bu yaratık, sesi nasıl harflere çevrildi, onları nasıl bir araya getirdi, bu bir araya gelen ses birimlerine nasıl anlam yükledi? Sözcükleri ve dünyayı nasıl yarattı? 2009 Yaşar Kemal'in “görkemli bir yeni şiire temel” olarak nitelendirdiği Afrika'sı yayınlanan Levent Yılmaz, sekiz yıl sonra şiirin bu temel sorularına cevap aradığı kitabıyla dönüyor: Ada ile Brunik, “Ada Değildir” ile yazılışı uzun bir süreye devam eden “Brunik Defteri”ni bir yapıyor. Levent Yılmaz, bu = “gergin bir yay” ya da “içi boş bir saz” olarak insanların en eski hikayelerini, varlıklarının birbirlerini sevebilme imkânını, yani aşkı tekrar, en baştan hayal etmeye çalışıyor. Tanıtım Metni