Adalete Adanan Yıllar-M

“Adalet İnsanı”nı yıllar geçtikçe duyduk mu? Sahi bu adalet insanı kimdir, kim olmalıdır, ne yapılmamalıdır, hiç düşünülmüş mü? Kulaklarımızı yırtarcasına, gözümüzün içine sokarcasına, ruhumuzdaki işlercesine, uzun süre hiç işittik mi? Bu varlığın içini doldurup, emin olmadıklarını belirleyip, ilkelerini oluşturup, ruhunu tanımlayıp içselleştirmiş mi? Adalet insanı yüceltecek bir şeyler yaptık mı? Yoksa düşene bir de sen vur babından davranışlar mı sergilendik. Elbette ki; Doğrularının bilinmesi önemlidir, gereklidir ve ancak yeterli değildir. Şeytanın bütün doğruları bilir amma melekle değişimleri arasındaki fark doğruları uygulama iradesi ve icraatıdır. Adalet insanı olmak için yapılması gereken ve herkesçe bilinen doğruları uygulayacak mesleki etiklerine inanıp, hayatta kalmak için maliyetlere rağmen fedakarca çalışan örnek adalet insanlara ihtiyaç var. Elbette doğru. Ancak; sistem gerçekten adaletin insanın üretemediği veya üretemediği bir sistemdi. Belki de ona gereken, hukuk ve adaletin hakkını veren adalet insanlar değil de, işin doğrusu “işine yarayacak” hukuk figürleri, hatta hukuk figüranlarıydı…. Belki de bunu başarmayı da bildi. Onu, herkese, onun bir kişisine ve onun kesimine; sadece ve yalnızca “adalet dağıtan” bir ortakça benimsenen onurlu ülkümüz biz mi? Oysa; “adalet insanını” her yerde, her zamanda, her zeminde, mücadele ve behemehal, herkesten ve her kesimden çok bizim, bizlerin, hepimizin, bakımı bırakmadan birlikte oluşturmamız gereksizdi ? Keşke; Sözümüz hiç bitmese, zorda, darda, tasada ve sevinçte ortak olsak, adaleti birlikte omuzlayıp, mutlak ve maddi adaleti gerçekleştirmek..! Tanıtım Metni Keşke;-Rende olmasak sana hep sana,-Keser olmasak hep bana hep bana, -Testere misali tam ortadan bölsek, bölüştürsek. Tam adalet terazisinin hassas ibresinde ölçerek hep mazluma, masuma, mağdura, müştekiye, zulme düçar olmuşa deva, merhametli, ilaç, derman olsak. Olabilsek…!