Adana

“Her Mevsim Baharı Yaşayan Şehir” Ben bu şehri çok sevdim; tarihi fısıldayan sokaklarını, evlerini kendim yakın buldum. Manevi bir çekim merkezi olup olmadığını Ağca Mescid'i, Yağ Camii'ni, mimarının son eseri olan Hasan Ağa Camii'ni... Ziya Paşa kutlamasını, dev saat kulesini ve kebabını, şalgamını, simidini... Pamuk ve karpuz tarlalarını; portakal ve nar bahçelerini... Öyle ya binlerce yıldır insan seli akıyor, yine de garibana uzanıyordu Çukurova'nın şefkatli eli. Misis'te ölümsüzlük otunu kurdu, Lokman Hekim'e rüyamda çiçeklerin adlarını fısıldaması için yalvardım. Soluğu Anavarza'da satın aldığım nedense, yine deprem oluyor asırlar öncesinin tekrarını yaşatmasına. Alacakaranlıkta Sardanapalus'u görmüş gibi; Kızılderili bir günün kaybında gülümsüyordu. Şahmeranın hayali portakal rengi Yılankale'yi, sisli Kozan Kalesi yine kokuluydu. Bir alacakaranlıkta Taşköprü'de Roma İmparatoru Hadrianus ile karşılaştım. Ramazanoğlu Konağı'na konuk oldum, yeniçerilerle saf tutuldum Ulu Camii'nde, Kuvvacılarla birlikteydim Güney Cephesi'nde. Piri Mehmet Paşa'dan dua alıp Ziya Paşa'dan nasihat dinlerken büyük saat üçe vurdu... Merkez ve Atatürk parkları ile yeşil duvarlarla dönüşümlü eski evlerde kardeş büyümedu begonvil, jakaranda, mimoza, leylak, erguvan ve fırça çalıları fidanları. Sokaklar turunç çiçeğinin inceliğiydi. Altı minarenin kalıcı kandilleri yanıyordu. Ben bu şehri çok sevdim; miktarları, oranları ve oranları... Tanıtım Metni