Adı Rem

Diz çöktüğü tuvalet aynasının karşısında hüngürhüngür ağlıyordu Asya. Titreyen eller ağarmışsaçları arasında biraz gezindirdi. Derin bir nefesaldı. Nefes vermek ise hiç bu kadar zor olmamıştı ki. Kapandığı paspas, gözyaşlarıyla ıslandı.İçinde hala kanayan bir yara, büyük bir hasret veacı içinde geçmiş koskoca bir ömür, gözyaşlarıylaakıp geride kalan avuçlarından. Kendi kendine “Asla affetme onu” diyordu. Ve asla da affedemeyecekti,bunu biliyordu.Tanıtım Metni