Aforizmalar

Kafesin tek bir kuş bağlantısı çıktı, adamın biri anlaşılmayı ondan çok istedi. Yazdı, sildi, yine yazıldı, yine sildi. Özgürlüğe nasıl kavuşurdu başka türlü yüreğinden, zihninden kopup gelen hisleri, gözeten? Küçük bir çocuk, yalnız bir adam, kalbi kırık bir gençti. Hem anlaşılmayı istedi hem de kendini hiç varçasına yok etmeyi istedi. Derdi hem içini dökmek hem döktüklerinden uzaklaşmak. Yazdıkları, içindekilerin esaretinden kurtulan bir adamın kırdığı zincirleriydi. Franz Kafka, koskoca bir hiçlikten, kendi hiçliğinden bahsedip yepyeni, dopdolu dünyalar yarattı. Ve okudukları bu dünyalar içinden geçirip onlara sancılarla dolu zihninin ve ömrünün ayak izlerini takip ettirdi. Hiçbir kıymeti olmadığından belki de yer işgal etmeyi pek sevmedi şu hayatta.Ondandır, “İki ayağının kapladığı yerden daha yaşlına basamayacağı standartktır saadet,” demesi Aforizmalar'da.Tanıtım Metni