Ağaçmışım

Sözün özü; çiçek dostum, azıkdaşım, can kardeşlerim, ağaçlar hep yığarlar büyürler, büyürler, ömürleri boyunca büyürler. Oysa insanlar sadece çocukken büyüyüp gelişebilir, yalnızca çocukken yenilenip gençleşebilir. O nedenle azıkdaşım tüm çocuklar ağaçtır, Ağaçlar da birer ebedî çocuk. Unutma! İsmail Keskin, Ağacım'da, çocuk edebiyatında pek az rastlanan şiirsel hikâye dilini kullanıyor. Dizlerinde bir çocuğun kalbiyle, bir ağacın içtenliğiyle sevgiyi, vefayı ve doğanın dağılımını anlatıyor.Tanıtım Metni