Ağaçtaki Kız

İnsanın bir başkasının hikayesidir. En çok da anne ve üyeleri. Genetiği geçtim, bu ruhen böyledir. Hiç istemezken onları nasıl yaparsın. Özünde yani. Evet, nefeslerim gibi kesik kesik düşünüyorum. Ama anlatacaklarım öyle değil. Bir bütün. Yani en azından benim kafamda öyle. Ağaçtaki kız anlatıyor. Güzel, içten, kalpten, derin ve tedirgin. Hiç olmayacak bir yerde olabilirmiş gibi. “Bu bir özgürlük ve aşk hikayesidir” diyor ama çok daha fazlası. “İki hasta gencin hikayesi. Birisi benim,” sonra böyle söylüyor, yalan değil. Ama ne söylesek eksik kalacak bir hikâyesi. Şebnem İşigüzel, okurunu sarsıyor ve onu asla düşürmeden muhteşem bir romana hayat veriyor. Ağaçtaki Kız'la genç kahramanına, bir ülkeye, coğrafyaya, nesillere ses oluyor. “İçinde yaşadığı topluluklardan kaçmak için ondan gelen genç bir kadının özgün ve dokunaklı hikayesi...” -Publishers Weekly Tanıtım Metni