Ağlamışsan Gözlerini Gösterme, Saklan, Ayıp

"Ağlamışsan gözlerini göstermiyor. Saklan. Ayıp. Telaşsız yürü. Düşün. Gücün en vicdanlı, muhasebesi en keskin, en mahrem, en çıplak, en gürültülü yerde işte bu yol. Âşık'ın anlattığı gibi. 'Uzun ince bir yoldasın.' Gündüzün gecesi, dostun düşmanı, dünyanın bugünün karıştığı. Anlatsın, çağrıştırsın işte bu yola sana ömrünün kalan kısmı bir saz eşliğinde belli belirsiz. Tahminde bulun, ne kadar süre yaşanmış olabilir, telaş duy, endişelen sevdiklerin için, bırakılanların için, kalanların için. Yarım kalanların için. Kork ölümden. Bundan sonra seneler sonra senin de ismin o soğuk mermer üzerine dile geldiğinde, 'helallik' alamamaktan, 'helallik' ayrılmakın buna benzer ince bir yolda hayatta seneler geçmiş olsa dahi unutamayıp, dolduramadıkları yerlerini sızım sızım sızdırmaktan kork. Unutulmaktan değil, unutulmaktan kork. Gidenler için değil kalanlar için kork.""Hayat belki de bir dönemdir. Ahir'in içine akan zehir belki de aşkın ve korkuların zamana bırakılmış intikamıdır. Ya da belki umut aslında hiç bakmayı düşünmediğimiz o en son yerdedir.""Akın Çokuğurel 'Geoturka 1. İlk Roman Yarışması' birincisi olan romanıyla sırlara ve Korkulara dair bir hikâye anlatırken, aslında bize suskunluğun uğultusunu işaret ediyor. Çünkü romanı bitirdiğimiz zaman, üretilen ürünler tükeniyor. Neyi mi? Kendimizden bile sakladığımız o tek ve en önemli şeyi. Tanıtım Metni