Ahmet Kamil Bey'in Günlükleri

Osmanlı Devleti'nin tarihe karışıp Türkiye Cumhuriyeti'nin savaş ve mücadeleyle dolu "Yıllık Harp" döneminin bir ferdi olan Ahmet Kâmil Bey, Harbiye Mektebi'nin son sınıf hikayesi sırasında Ağustos 1914'te seferberliğin ilanıyla zâbit vekili olarak Osmanlı ordusunda, Doğu Cephesi'nde Ruslara karşı, Irak Cephesi'nde İngilizlere karşı muharebe. Savaşın devam ettiği dört yıllık zaferlerle kayıplar, sevinçlerle acı ve yokluklar bir arada yaşanmıştır. 29 Nisan 1916 tarihinde Kûtülamare Zaferi'ni kazanan Osmanlı ordusu muzaffer subaylarından biri iken 30 Ekim 1918'de Musul'un İngilizlere düşme arızası durumunu yaşamıştır. Esaret altında geçen iki harf sonra geldiği İstanbul'da sadece iki ay durabilmiş, ilk fırsatta Anadolu'ya yetmek İstiklâl Harbi'ne katılmış, İkinci İnönü, Aslıhanlar, Kütahya-Eskişehir Muharebeleriyle Sakarya Meydan Muharebesi'ne katılmış, Büyük Taarruz'da düşmanı savaşan içinde savaşıyordu. Ahmet Kâmil Bey, 1914 yılında orduya katıldığından 1934 yılına kadar harp meydanlarında, asker kıtalarında, esaret kampında yaşadıklarını, üretilen işittiklerini bir evlat edinmiş, bir eş ve bir baba olarak tarihi hayat mücadelesini gün gün defterine kaydetmiştir. Neticede yedi defterden oluşan ve yaklaşık yirmi yıllık bir süreyi içeren günlükleri ortaya çıktı. Yirmi yıllık devre içinde I. Dünya Savaşı, İstiklâl Harbi ve Cumhuriyet'in bir döneme tanıklık etmiş bir subayın tutmuş olduğu bu günlükler, hiç kuşkusuz, çok değerli bir kaynak teşkilatıdır. Tanıtım Metni