Aile Mezarlığı

Karanlıktı. Ve gece “acımasız” derlerdi. Gündüzün insafına methiyeler düz olmayacaktı. Sırtı omuzundaydı. Ama dimdik, ama yüküne âşık... Yüküyle bir, asla ondan bihaber değil. Öylesine kendinden, silinebilirliğinden bilmiş. Ey “Yakut”tu. Ne yük ne de yükü taşıyan omuz... O sadece, gidilecek yolda bir yolcuydu ve bütün yollar bir yere çıkarıldı: Hani şu çıkmazda oldukları yollar... Ya bir kaydedin ya da bir durma gerekliliği çıkarıldı.Tanıtım Metni